stil stilt de stilte
op gezag van haar bezetter
zonovergoten en niet vermoedend
op een doodgewone zaterdag
verzamelt zich de gemeenschap
dan scheidt haar woeste woede
van mannen en vaders
samen met de vrouwen
de kinderen en hun moeders
gruw gruwelt gruwelijk zo
als dood en verderf zaaiend
zinloos moordend de ss
hen daarna het leven neemt
als mannen met de zeis
worden barbaars grimassend
als waren het korenhalmen
vaders en mannen neergemaaid
vrouwen moeders en kinderen
in gods heilige huis gedwongen
worden niemand en niets ontziend
opgehokt verbrand en opgeblazen
het dorp en haar mensen
zeshonderd tweeënveertig in getal
worden in ijziger dan ijzige ijzigheid
vlammend de toekomst ontnomen
in van sadistische salvo’s de ruïne
die ter getuigenis ons herinnerd
aan wreder dan wrede wreedheid
stilt stil nu de stilte van verlatenheid
... Geschreven naar aanleiding van een bezoek aan het verlaten dorp Oradour-sur-Glane | Frankrijk - juni 2017 ...
Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/
Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte, 2 juli 2017
Geplaatst in de categorie: oorlog