Wiegje van glas
Met je blauwe kopje
Lig je hartverscheurend
Te krijsen in je
Wiegje van glas -
Ik zeg, terwijl ik
Mijn hand door
Het luikje steek
En probeer jou voor
Het eerst in mijn
Leven aan te raken,
Hier is je papa,
Jongen, je eigen pa,
Het helpt niet,
Je blijft krijsen,
Je ontroert me,
En toch is 't
Een ontroering als
Een soort van fel verdriet.
... Laatste regel heb ik geleend van Jan Hanlo, citaat uit de prozabundel Mijn Benul, 1974. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 30 augustus 2017Geplaatst in de categorie: geboorte