Heilzaam
het oostelijk licht toont
zich als een prelude
tekent vergulde sporen
in het verreikende dal
ik draag de verademing
als een begroetende droom
teer nog rusten bloemknoppen
op mijn uitgestoken hand
ik zou ze willen strooien
op een vruchtbare aarde
zodat ze kunnen bloeien tot
een onvergetelijke bloementijd
wat meer nog zou ik kunnen
ook maar durven vragen
dan dat het duister niets
van de kleuren zal vervagen
Zie ook: http://www.hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 2 september 2017
Geplaatst in de categorie: emoties
Dank daarvoor!