herfstig
het bos valt in zijn bladeren,
schuift paden voor zich uit
gistende aarde met open poriën,
kloppend als vertrouwde adem
aan takken hangen ongeruimde
tijdperken te wachten
op verlossing, genade, nachtschade,
aanharking zelfs
het weinige is ongerijmd, meestal
nadat iemand struikelt
monotoner dan een kettingzaag,
voorspelbare namen nemen bezit
wat niet wegneemt,
zoals lichaamseigen
Geplaatst in de categorie: jaargetijden