3 november
De sleutel in het slot.
De jas aan de kapstok.
De woonkamer in.
Langs de foto’s der kinderen
-hoe mis ik de zoon
die niet verder te leven verkoos-,
langs de amper nog gelezen boeken,
langs de amper nog gebruikte zeteltjes.
In de eethoek
staan voor het raam
op het zuidwesten,
zien hoe de schemering valt,
hoe een flauwe zonnestraal
een glinstering legt
op de kleurrijke blaren
-hoe hou ik van herfstblaren
her en der op het gras-.
De sleutel in het slot.
De jas aan de kapstok.
De vrouw loopt nu
exact dezelfde weg
in mijn richting.
Ik keer mij om,
dek de tafel
zoals altijd.
Zoals altijd,
ook op 3 november.
Geplaatst in de categorie: verdriet