vertigo
zonder aanwijzing of bericht heb je
het vertrouwde zelfgebouwde nest verlaten
ik wacht, verstoken van je tederheid
hoe ver ben je gevlogen?
vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw -de schering
los van inslag- en aderen als rood koraal
het hoofd nog trots geheven maar geen poot
om op te staan bewoon je nu het laatste huis
de hoge rots, zo hard, zo kaal, zo koud
oh lief, je weet niet meer wat vliegen is
... uit: roekeloos ontknoppen, 2015
nu ter gelegnheid van de Alzheimerweek ...
Geplaatst in de categorie: actualiteit