ik word oud
Ik kwam tegenover mijn moeder te zitten
en monsterde met precisie haar gelaat.
Mijn moeder draagt zelden make-up.
Als ik naar haar kijk,
dan zie ik perfect waar mijn toekomstige
valkuilen liggen
en waar ik ‘later’ dus rimpels ga krijgen.
Haar kraaienpootjes vind ik best charmant,
die heb ik zelf ook al jaren.
Die lachrimpels vind ik ook oké,
daaraan zie je dat je plezier hebt gekend
in ’t leven.
Van aan de neusvleugels over de mondhoeken
lopen onmiskenbare groeven,
zelfs in haar hals zitten huidplooitjes.
Ooit zal ik dat allemaal hebben.
Mijn gezicht zal worden vertekend.
Nog meer barsten en ik moet de stukadoor bellen,
daarvoor bel ik een goede vriendin,
zij helpt mij wel aan een vakman.
Geplaatst in de categorie: lichaam