Lopen over water
Alsof ik hier niet komen zou,
zo doet het leven eeuwig voor.
Met zomertijd en wintertijd, mooi
hier en lief mijn lief. Zoveel adem
raakt niet kwijt. Alsof ik
eeuwig zou; lopen over water.
Wat klaart nu ik verlost
van mij wegen moet zonder
woordgewicht, naakt van daad:
nu ik sta aan water bedekt
met kroos, gras waarin ik niet
geloof, maar waarover ik ga
om een horizon waar geen land.
Zo uiterst kan bestaan. Nu ik
niet ben, alles in mij kwijt
en eeuwigheid niet kabbelt
maar snijdt en ik te licht voor leven,
te zwaar voor tijd, sta, voorgoed
terecht.
... Een van de zes gedichten geschreven naar aanleiding van de gewelfschilderingen van Oostsanen, het laatste oordeel, in de Grote kerk van Alkmaar. Margreet Schouwenaar was van 2009 tot en met 2018 stadsdichter van Alkmaar. ...
Zie ook: http://www.margreetschouwenaar.nl
Schrijver: Margreet Schouwenaar, 15 maart 2018
Geplaatst in de categorie: schilderkunst