Zij heeft niet te leen gegeven
wenende mieren onder de straatstenen
een kwijlende hond
likt het zoete
de aanzienlijke zenden hun slaven om water
voor de kale akker
zij komen terug met lege kruiken
en getekende hoofden
dor en hijgend gillen
de uitgebluste poppen
op de springmatras
op kale heuvels
happen de wilde bokken
naar lucht
het einde nabij zijn zij
koud is de
kracht van een
huilende doodskop
ver weg van de boom
met kale takken
vlucht de veelkleurige vlinder voor giftige damp
dat opstijgt uit de gescheurde aarde
en daalt neder
in de dakgoot van de witte tempel
van kruisdragers
zij heeft niet te leen gegeven
haar bevrijder
is haar behoeder
wie zal ijzer doen breken?
het koren buigt in warme wind
het koor zingt
en tokkelt op Davids akkoorden
verheugd galmen de zangers
in de toren
tot ver in
het noorden te horen
Zie ook: http://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: Elize Augustinus, 6 januari 2019
Geplaatst in de categorie: literatuur