Er toch nog zijn
Ik heb de natuur tot vriend gemaakt
ga ook vandaag met haar in gesprek.
Haar stilte spreekt ook nu boekdelen
haar werkelijkheid spreekt mij wel aan.
Ik zag de dood zomaar weer doodgaan
haar bestaan vermalen en verteren.
Werd ook ik al verwacht na haar,
men schalde een naam meer toch niet.
En al zal ik ooit lijfelijk sterven
als deel van mijn familie vertrekken
met nog steeds een geheel open mond
als wellicht de blauwe lucht zich roert,
ik nog steeds als dat ene kind zal zijn,
die spraakwaterval met taalfouten, weet,
ik zal niet wenen , niet huilen om leven
wellicht wel tranen van geluk te bestaan.
... Uit de serie: Leven.
Een ongeluk op de oudere speelzaal en een bde kan je leven danig beïnvloeden. ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 17 april 2019
Geplaatst in de categorie: emoties