Mijn muze
Mijn muze,
in stilte neuriënd.
Een verdronken lied.
Verwrongen noten,
ongerijmd,
vervlogen tussen daar en hier,
ergens onderweg.
Ziek.
Zieker.
Elke minuut erger.
Stoppen heeft geen zin meer,
De duivel heeft je in z’n macht.
Er rest enkel hoop,
hoop op een mirakel.
Bij leven en welzijn,
zien we elkaar nooit meer.
Gedane zaken nemen bij deze geen keer.
Ten onder.
Loeiende sirenes.
Zacht geneurie...
onder jouw groene lantaarn.
Je gaat verloren,
zonder glorie.
Verdronken...
In alcohol...
Geplaatst in de categorie: drank