Elke dag opnieuw
Wanneer alles werd gezegd.
Alles opgeschreven.
Alles welgedaan.
Totdat we onszelf laten vallen,
en vergeten voldaan te rusten.
Totdat het leven zelf ons leert,
hoe je zelf weer op kunt staan.
Toen werd het de hoogste tijd,
om onze ogen te laten openen.
Tijd om eindelijk te gaan reizen.
Om te reizen naar waar je bent.
Om te vertrekken naar hier.
Naar vandaag.
Naar die peilloos diepe bron,
waar ons leven ooit begon.
Waar ons leven begint.
Naar daar, naar hier, naar nu,
waar toeval bedoeling wordt.
Elke dag opnieuw.
Zie ook: http://www.albertweijman.nl
Schrijver: Albert C M Weijman, 21 augustus 2019
Geplaatst in de categorie: actualiteit