Het mannetje aan de Maas
Hij kijkt vanaf de dijk
naar de stromende rivier
en voorbijvarende schepen;
alleen hij, blijft hier.
Hoewel, z’n geest vaart naar vroeger,
naar toen z’n leven nog stroomde,
volop in beweging was
en hij nog vrij droomde.
Maar met het meanderen der jaren
is zijn bedding versmald en verzand
en hij, langzaam maar zeker,
definitief aan de kant gestrand.
Nu rest hem slechts het schouwen der schepen
hoe ze komen en gaan, stroom op en stroom af;
weemoedig wenst hij hen Behouden Vaart,
zelf traag zinkend, in het graf.
Geplaatst in de categorie: afscheid