In een oogwenk
Ogen opgeslagen naast
een warm gezicht, van
vroege zon en zaligheid
in het felle licht, tramrails
gillen zelfs door gesloten
ramen, de wekker rukt uit
onze dromen, zoals altijd,
veel te vroeg gekomen
wat de vorige uren ons gaf
daarvoor behoeven we ons
niet te schamen, het zou
een hele winter mogen duren
om op de kortste dag en
in de kortste nacht onze
zinnelijkheid te bepalen
maar nooit genoeg, te weten
met de langste nachten voor
de boeg, ons weer in de realiteit
te wagen, die ons in een oogwenk
aan het heden overdroeg.
... Illustratie: Bron: Landscape ...
Schrijver: Pama, 15 oktober 2019Geplaatst in de categorie: lightverse