Barre Voets
Ontwakend in de nacht der kale dwerg
Schuift Barre Voets de winterslaapgordijnen
Ziet zilverwit het maanlandschap verschijnen
De sluier der eclips schuift langs een berg
Een sprong in 't duister liet de avond kwijnen
In 't zenit van de top van 't ruggemerg
De maanvloed keerde terug in de getijden
En sprong van stond af aan op tilt opzij
De winternacht verraste de abdij
Waar franciscanen baden in hun lijden
Een schare moeder gods in monnikspij
Om samen godespijzen aan te snijden
In 't duister van de nacht der kale dwerg
Waar nonnen zich met monniken vermeien
Een schare moeder gods verhuld in pij
Bij Barre Voets als hoofd van de abdij
De sluier werd voorbij de maan getrokken
Langzaam keerde weer de heldere gloed
Maar 't water reikte over Barre's sokken
Hij sprong van stond af aan op tilt opzij
Een non in monnikspij dreef hem voorbij
De klokken galmden, Barre weende zoet
Geplaatst in de categorie: lightverse