Tussen de regels
Soms is het schrijven een geluidloos janken
Je doet echt alles voor de slanke lijn
Maar ach, wat doet het vreselijke pijn
Om voor een slagroomtaartje te bedanken
Soms is het schrijven een geluidloos huilen
Je volgt een streng dieet en dat is fijn
Je zou een ballerina willen zijn
Maar valt je telkens weer dezelfde builen
Soms is het schrijven een geluidloos snikken
Er knaagt gemis; een gele room tompouce
Saucijzenbroodje, chocoladesoes
Om je humeur een beetje op te krikken
Soms is het schrijven een geluidloos schreien
Je komt weer kilo’s aan in korte tijd
Je hebt een ongelofelijke spijt
Je kwijlt gewoon bij ’t zien van lekkernijen
Soms is het schrijven een geluidloos tranen
Je lijdt, dat uit zich in emotie-eten
Je mist je lief, je kunt hem niet vergeten
Light verse kan dat heel mooi verdonk’remanen
Geplaatst in de categorie: lightverse
ik kan mijn eetlust bijna niet bedwingen
al doet die vrouw mij niet echt watertanden
ik krijg zowaar van schrijfjeuk natte handen
en zou het liefst een light verse liedje zingen!