Netgedichten

netgedicht (nr. 70.693):

Angelina

Ik heb twee volle dozen post
en een la met oude spullen
een herfstblad uit 1989
de vleugels die mama me aandeed
om te zien wat ik moest zijn

en een paar restjes van haar stem
uit de verstolen momenten
dat ik mijn adem inhield
om de geheimen te horen
die ze onderaan de trap besprak

Ik ruik weer wat ik wilde
heel de dag haar liefde
en dat ze dan gelukkig was
maar ik had een engel moeten zijn
om dat voor elkaar te krijgen

Alleen deze spullen zijn gebleven
steeds weer meeverhuisd
naar een nieuwe versie van mezelf
Soms snuif ik eraan, lees antwoorden
van toen en vind vragen voor nu