Den Haag sfeervol bewaard
de Stadhouderspoort daarentegen
verloor zijn spindraden, boven
het sleutelgat naar vroegere tijden
waar hoffelijkheid naast de vijver
het alledaagse leven bepaalde
in met trams gevulde straten,
de diender straalt gezag uit,
hield met beide armen op de rug
stand bij het beeld Koning Willem II
het nostalgisch aanzien
werpt geen vuil op straat
maar schaduwen die rusten
bij ‘t weelderig verlangen
naar het Haags verleden.
Geplaatst in de categorie: maatschappij
van 't vergane weleer
spreken in klare, eenduidig
en niet mis te verstane
onverhaspelde woorden...
zo blijft, Rob, ook 't kalme
water van Hofvijver, de weemoed
van Hotel des Indes
gearticuleerd èn berijmd
tot ons komen