Het lover van het leven?
Uit een kroniek van verdriet, we ons
konden ons niet laten uitdrijven uit
elkaars zeearmen, je zwom weg over de
onstuimige jaren van het tij,
de zwemkunst hoefde ik je niet te leren
nu de handen de uren niet meer strelen
maakt dat de dag vleugellam, diep
begraven in het zand en extra lang,
op de vloedlijn verstoof het inzicht,
dat geluk wordt geboren in eb en vloed
waarin het geloof in liefde moet gedijen
als blijvende stip aan de horizon en moet,
lichtzijde zichzelf steeds opnieuw bewijzen,
soms slechts als schets of gebaar, wat in een
vleugje wind achterbleef,het lover van het leven
daarin vrees ik het snoeimes van de tijd,
kalligrafie van twijfel in een slotakkoord, als
laatste strofe van een gedicht, onhandige poging
tot meer gewicht, al blijft het resultaat wat pover.
... Illustratie: Bron: Pixers.nl ...
Schrijver: Pama, 20 mei 2020Geplaatst in de categorie: psychologie