Zonder enige voorwaarde?
De aarde, een deinend woud van twijfel,
rijgt zich aaneen in een collectieve zwijgen,
waarin de natuurlijke werkelijk verkleurt,
een veranderende synthese als leven bewijs
dat het weefsel slechts is
een handvol zwervende gedachten
waarin we ons verbeurt verklaren,
trots in eigen belang in elk beklag,
onder de grondbeginselen te schuilen
waarin ik die met jou in overeenstemming
ruilen mag, in het verwaaide denken dat we
er morgen misschien niet meer zijn, trekt
een vaag gevoel van pijn in de ziel van het
loslaten aan de horizon van idealen maar
zolang die er nog zijn die te koesteren
vermeerdert de zilverberk zijn overdaad
in het zaad van ieders denken, altijd
kiemen zal in winden die nog niet kennen,
in de vruchtbare huidplooien van de grond
waarin een betere waarheid in ontstond
wat leidt tot een universeel gedrag waarin
iedereen zichzelf wel in herkent omarmt
zonder enige voorwaarde of verschil in ras,
een wens, die ik elke dag in ieders ogen las.
... Illustratie: Bron: Enychange ...
Schrijver: Pama, 24 september 2020Geplaatst in de categorie: filosofie