Levensrijm ?
Emoties kloppen in
het mechaniek van de
aangemeten tijd en
visioen van zelfrecht
het reinste bronwater te
tappen uit elkaars gedronken bloed,
waaruit het labyrint van waarheid
ondrinkbaar en onzichtbaar wordt,
zijn we misschien al uitschreven uit
archieven van de taal en alle zin -
of onzin, een liederlijkheid waardoor
ons de hemel wordt ontzegd, in onvermogen
verder te dromen, als reeds fataal,
de mooiste lopers werden uitgelegd
in alles waarvoor we zijn gezwicht,
soms kortstondig maar levensecht
naakt geboren in ontluisterend licht,
waaruit we moeten ademhalen, wordt de
wereld vloeibaar, in de ark van kennis
door ervaring uitgewist, begint en eindigt
bij herhaling in eigen levensrijm betwist.
... Illustratie: Bron: Trailtowhere? ...
Schrijver: Pama, 1 oktober 2020Geplaatst in de categorie: filosofie