Hoop doet leven
Die sterke rots in glans getooid
weet van het hemelblauw daarboven
de rollende storm en bomen gerooid
takken met armen te mager om te loven
Van wie het helste kwaad ontmoet
die bijna zijn vergaan
in het weerlicht zien we ze staan
rondom schaduwen en donkere wolken
ach hoe getergd zijn de volken
Het schreien en zuchten
bliksemend onder donkere luchten
die onze wateren doorkruisen
hemelhoog stof doet opbruisen
met ons aller ogen
gericht op kleurenbogen
Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: eliZe Augustinus, 25 november 2020
Geplaatst in de categorie: psychologie