Schrift
Een schok van herkenning
Alweer op drift
Een kreet uit het verleden
Vergeten in een schrift
God, ik kan de wanhoop voelen
Het druipt haast van elk woord
Verlopen in geel vergoten tranen
Maar door niemand ooit gehoord
Wat was ik jong toen
Ik zie mezelf nog zitten
Nog zoveel om naar uit te kijken
Nog zo weinig om in te spitten
Verse tranen treffen oude
Ik wil me niet langer verweren
verloren in mijn eigen woorden
Beseffend dat ik het nooit zal leren
Geplaatst in de categorie: tijd