Ruzie aan het diner
Ruzie aan een diner.
Ze zaten wat verder aan een tafel,
zwijgend in hun eigen chagrijn.
Een knappe vrouw, niet zo jong meer,
boos starend in haar glas wijn
en een wat rossig uitziende heer.
In het conflict dat er duidelijk heerste
werd niet gepraat maar kwaad gezwegen,
het “eigen gelijk” was kennelijk erg groot.
Een toenadering wordt zo niet gekregen,
eerder de mogelijkheid van een huwelijksdood.
Ik zag de bitterheid in haar ogen
en daarachter toch ook veel verdriet.
Ze keek naar haar verzorgde handen
die wat doelloos bewogen,
ze was diep in gedachten en zag ze niet.
Toen stond ze op en keek hem aan,
ze was tot een besluit gekomen.
Ze legde het voor hem neer op het kleed,
haar ring, die ze van haar vinger had genomen,
toen zei ze iets, maar ik kon het niet verstaan,
Ze passeerde mij toen ze naar buiten liep
de tranen gingen nu pas komen
en namen haar mascara mee.
De man stak de ring in zijn binnenzak
en at rustig verder van zijn diner.
--------------
Geplaatst in de categorie: huwelijk