inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.674):

Een muur om me heen

Hoe mijn gedachten in felte en intensiteit dwarrelen
door het hoofd waar op hetzelfde moment enige emoties worden
begraven zodat zij helemaal niet meer worden getoond aan de buitenwereld
Een onbekend fenomeen dat ik niet thuis kan brengen en nooit eerder heb meegemaakt.

Uit deze chaos en verwarring ziet een stilte het levens-
licht die ook nog eens elk woord laat vastzitten om nooit meer te
ontsnappen alsof men een hele muur in dimensie laat bouwen om mij heen
Ongevraagd en zonder toestemming lossen creativiteit en inspiratie in het luchtledige op.

Bovendien blijven vragen uit een stukje lever onbeant-
woord tegelijk laten gevoelens zich meestromen met deze golven
Hoe kom ik hier weg want ik wil doorgaan, hart volgen en nog zoveel dingen
doen in het leven daar er heel vaak valt te ontdekken; een onverwachte ontmoeting nabij.

Hoe je het ook wendt of keert, ooit op een dag ben ik
weer mezelf door elke opgetrokken steen af te breken zelfs deze
die mij heeft afgeschermd teneinde het dwalende wordt bevrijd, accepteren
begrijpen en loslaten nemen over terwijl het bewustzijn het spoor niet meer bijster zal raken.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 13 juli 2021


Geplaatst in de categorie: corona

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 135

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)