De vlucht uit Egypte
Nog één keer keek ze over haar ranke schouders
en wierp een milde blik over het schrale land
waar neurosen en gebreken floreerden.
Ze zag ze nog klitten, ze hoorde ze nog vitten,
de kinderen van het magere brood.
Met lichte tred ging ze,
frivool maar vastberaden nu,
de nacht in die verhullen en vergeven kan,
wat losse noten en één schamel dekentje
nam ze met zich mee.
... Een collega nam afscheid in 2015. Ik schreef er een gedicht over op een bierviltje in 2015. Een paar maanden geleden vond ik het terug. ...
Schrijver: koen Goovaerts27 juli 2021
Geplaatst in de categorie: afscheid