Muziekte
Je zintuigen lopen uit,
verwelkomen kleuren, klanken,
de samenstelling van geluid.
Hiervoor ben je geboren,
doorstond je sleur, slapte en so what -
de afgemeten passen van vermeende smaak,
het kleine denken van populaire figuren.
Nu kun je azen waar het om gaat,
je zintuigen krijgen verlengstukken.
De mensen zien je plezier, ervaren
dat je hun leven bijzonder maakt
met warme koralen...
Verlost van slopende twijfel --
voortdurend te moeten voelen
'Ben jij wel in staat...'
'Klem je vast aan elke finesse.'
Alsof dát geen zorgen vergt.
Nee, jouw voorbereiding bleek voldoende.
Je plaatste je passie in een koudwaterbad.
Vertrouwen klimt weer tussen je schouders.
Je presentatie luidt als volgt:
'Ga je hartstocht maar vertalen.
Toon hoe je met beroerde toetsen
tóch nog Kunst van z'n sokkel haalt...'
... Foto: 'Muzikant' (1937), Paul Klee ...
Schrijver: K.BladzijInzender: K. Bladzij, 30 november 2021
Geplaatst in de categorie: kunst
Nee, als je het over de schaduw hebt, vermoed ik dat het een handicap is waarmee die muzikant moet dealen. Of is het, meer algemeen, de ontoereikendheid van de Homo Ludens, met al z'n beperkingen? De mens die zou willen vliegen als een vogel en zwemmen als een vis, maar als aardgebonden Orfeus doet wat hij kan, met dat wat hem gegeven is?
Hoop dat er nog andere lezers zijn met meer interpretaties...
Dat jij valt voor alliteratie is genoegzaam bekend. En Gendergekte is
van een andere planeet. Ik heb het over de schaduw van de muzikant.
Kun je daar iets bij voorstellen?
Lees anders het gedicht nog eens.
Een impliciete verwijzing naar Gendergekte, wellicht, je eerdere gedicht?
Mocht dat zijn, dan is er nog een saillant detail:
veel markante woorden beginnen met een V. Verwelkomen, vermeende, verlengstukken, verlost, voortdurend, voorbereiding, voldoende, vertrouwen, vertalen.
Voor mij wel herkenbaar, zoiets met de V. Vertwijfeling schittert door afwezigheid...Maar merk het wel als ik er naast zit hoor.