Voortschrijden
ik grijs van het grijs daarbuiten
niet enkel door mistig denken
zo schrijf ik om toch te uiten
immers ik wil wel maar kan niet
naar schichtige wensen wenken
wel zit ik warm. het vel voelt zo aan
er is een haard die brandt
van binnen, bijna in ruste geland
en dan weer plots even opslaand
het lijkt de gang van de maan
onvoorspelbaar boven 't hemeldek
het is een woordeloze kleur
dit zich een weg baant
door een wegwuivende geur
niet met opzet, maar van nature
zo hou ik mij dat maar voor
mensen roepen dat vaak in koor
om een toekomst te borduren
middels de visie van een draaideur
die de herinnering aan jouw lach,
zo de mens eigen, behoeftig volgt
om de nacht korter te doen zijn
dan die naakte dag ooit zo was
als verblindend rein.
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 1 december 2021
Geplaatst in de categorie: emoties