Schemerige kamers
Ik loop door het dorp
De zon schijnt, de wind waait
een beetje door mijn haren
De luiken zijn gesloten
met kieren dun als naalden
met lange smalle ogen
Mijn schaduw valt nergens
binnen, er zijn er geen
in de schemerige kamers
waar het licht grauw
verdoezelt wat er gaande is
en wat de consequenties zijn
van ieders doen en laten
De gluurders duwen mij
als dwingende duivels
weg uit hun ogen
uit de kieren in hun leven
De zon op mij is onverdraaglijk
... "L'enfer, c'est les Autres" ("De hel, dat zijn de Anderen"), uit de eenakter "Huis clos" ("Gesloten deuren", 1943, Jean-Paul Sartre) --- Bundel "PuimPuin" ...
Zie ook: http://www.zywa.nl
Schrijver: Zywa, 13 december 2021
Geplaatst in de categorie: overig