zoals
heb ik iets verkeerds gezegd?
deze zin draalt als een stoomloc
door mijn brein, ik hoor zelfs
de hoge toon van de fluit
wanneer het gevaarte
zich wil stationeren
zoals vaak roer ik mijn mond
met een gelispel dat ik iets
te hardop uit, ik zie het in
de verwonderde grimassen
dat mijn tongval zich weer
heeft bezoldigd en zich
te eer heeft gestreken
aan mijn wilde verwarde
malende gedachtenstroom
en dan in een kinds gespeelde
spijt vraag ik - dan wel met
een jolige blik - heb ik iets verkeerds gezegd?
ofschoon mijn testamentair executeur
inziet dat ” vrienden “ verdwijnen
zoals het eten bij een afhaal Chinees
hekelt hij mijn “ verwarde speuken “
met het feit dat er na mijn afvaart
er niets meer valt te rijmen
of te verdelen
Geplaatst in de categorie: individu