Paars 2
Als Gandi stond hij daar zomaar
en zij als veel jonger dit keer
met haar blonde haar
Hij druk in de weer in korte lendendoek
We konden kiezen nog uit kamers
en zagen hen vanuit het kantelraam
zitten in de zon
aan de kolossale houten tafel saam
Éénmaal ook bij hen,
druppelden de mensen binnen
veel man en enk'le vrouw
't Programma werd verteld,
we waren hier om aan te raken,
aangeraakt te willen worden.
Liggend in 't gras,
luisterend naar de mantra die herhaald,
herhaald
zagen we 't blad van hoge bomen wiegen,
in vezels van ons wezen drong een-hou-van-jou,
snaterend zwermen ganzen overvliegen
om te verdwijnen in de verre verte
zoals gedachten, wensen sterven
Later, boven werden we beolied als babies.
Slapend in bed mijn hand in die van jou
Ik apte je... om die laatste zin vooral,
en 't herhalen,
vertrekken naar de horizon van al
Geplaatst in de categorie: bedankt