De hopman.
De hopman ging ons voren,
hij toog langs berm en riet
maar de wind verwoei zijn sporen,
daarom volgen w’ons verdriet.
De hopman raakte bevroren
wanneer hij zwierf door zijn labyrint.
Wie hem volgde was voor altijd verloren,
de hopman is een narrig kind.
De hopman wist ons te verleiden
maar heeft zijn schepen nu verbrand.
We zullen hem terstond ontweiden
Zijn schelpenhoed ligt al onder ’t zand.
Geplaatst in de categorie: politiek