't onzegbare
het lijkt me een genot
niets te moeten zeggen
en alleen ergens te verblijven
geen woord dat dan over mijn lippen komt
alleen mijn lijf zou het uit kunnen leggen
dat wat ik niet luidop wil laten horen
immers zo veel heb ik al gezegd,
voor nog meer lijk ik verstomd
het laatste is vaak pijn of liefde
(wat is het verschil)
verborgen achter gesloten ogen
ben ik het dan vergeten,
uit het dagelijks oog verloren?
er zijn soms fragmenten
van mijn vergeten lente
waarin de waarheid zich uitbeeldt
in een onaanraakbare gedachte
als ware die van zelve vervlogen
maar dat zij soms onverwacht
het onzegbare met mij deelt
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 24 november 2022
Geplaatst in de categorie: psychologie