namiddag
in de namiddag waar gisteren
haar glans verniste met het grijs
van afschuw verviel mijn zijn
in de afgrond waar zwavel
en vuur elkander omarmden
onwetend van mijn eigen ik
bracht de macht van de duivel
de uitwasemingen van de hel
in het lichaam dat mij dan
tóch toebehoorde?
uren van een overvloed aan
zilt kwijl en geschreeuw maakten
de duivel het hof, onherkenbaar
in het niets bracht de angst
mij het offer in de vorm
van binnengesmokkelde stigma’s
uit die tijd waar mijn kat de vreugde
van het leven schetste met geven
van lieftallige aanhalingen
en dan, in dezen namiddag
rees de redder van mijn ziel
op in de mist waar de Flying
Dutchman nog rondwaart
in de ruimte van
een ander kwadrant
Geplaatst in de categorie: emoties