Netgedichten

netgedicht (nr. 80.076):

Confrontatie

Het atelier, een kille en lege arena,
bevat al het materiaal dat hij bezit,
aan de wanden hangen zijn werken,
op een ezel een doek, uitdagend wit.

Als in een roes, het penseel als wapen,
valt hij aan, maar komt zichzelf hard tegen,
want hij is de verf, het druipende palet,
hij existeert in woeste lijnen en vegen.

Hij beseft hoe weerbarstig de werkelijkhied is,
steeds weer geconfronteerd met zijn falen,
verliest hij met elke streek iets van zichzelf,
voelt hij de wanhoop dieper in zich dalen.

Zijn vlammende geestdrift verandert
in zacht smeulend vuur, dat langzaam dooft,
en vloekend van frustratie en woede,
vernietigt hij waar hij niet meer in gelooft.