Strohalmen

Tot het diepste, tot ik hard
kan buigen, breken, zal
zoeken naar een teken
van mijn eindeloos verdriet

verdwaald in die grot
ren ik steeds vaker
steeds verder, niet
dat iemand me ziet

weerspiegeld in de beek
leek het toch alsof
getroost en geborgen
iemand naar me-

plots echo en galm je
strohalmen in het donker
in de droom van jou
en mij raakt alles

vermengd met het zwart
tot het wit zie ik
alles weerlicht
in ons samenzijn

Spoken word Duister Zwart Donker Gedachten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 83