Netgedichten

netgedicht (nr. 80.335):

Geboeid

Op de brug voor deze muren
stonden de speren met de hoofden
van iedereen die in de weg stond

rafelig afgehakt op het blok
als de veroordeelde weigerde
om de beul te betalen

voor een snelle dood, de hoofden
met gaten waar de merels pikken
de gaten waar de ogen zaten

De parochianen droegen sjaals
voor hun neus en mond
tijdens de zondagsdienst

in de kerk van de boeien
want het stonk uit de kelder
vol onthoofde lijken

ach, geschiedenislessen
maken niet gelukkig
hoogstens onze kinderen

als wij ons niet laten boeien
door medeplichtigheid aan onrecht
levenslange schuld en schaamte

als wij durven te rekenen op elkaar
en in opstand komen tegen tirannie