Netgedichten

netgedicht (nr. 80.932):

WENK EN SCHRIK

In het huis waar velen komen
om eigen bloed dan wel plasma
te schenken voor levensbehoud
van zijn of haar medemens
heeft de kamer van ontvangst
warm uitnodigend aanzien
wanden ogen huiselijk
tafels bieden kosteloos
smakelijke spijzen aan

roepende papieren
raden aan te zoeken
naar meer bereidwilligen
die wat uit hun aders
kunnen afstaan voor redding

de vrees voor priknaalden
zweeft echter rond en heerst
maar moed blijft aankloppen
bij de ziel van de enkeling
verzamelt volhardend
een sterke bond voor de bloedbank.