Netgedichten

netgedicht (nr. 81.062):

In een ander

Ik kan enkel zwijgen
Of naar diepgang neigen
Wachtend op wat ik nu niet weet
Terwijl onzekerheid aan die onwetendheid vreet

Warmte kan mij doorheen de dag dragen
Terwijl gelijktijdig de zon
Aan de ziel wil knagen

De mens is een dobbelsteen met zes vlakken
Wat moet ik werpen
Om mijn toekomst te pakken

Ik schud aldoor met verwarrende gedachten
Maar ook steunende geluiden komen binnen.

Kan enkel de wakende slaap
Mijn adem bewegen om
Een lange zomer te beminnen?

Ik voel me van nabij zeker gedragen
Maar slechts een enkeling kan mij
Over alle lagen bevragen

Bovendien aan antwoorden mag
Of durf ik zelf me nog niet te wagen