Netgedichten

netgedicht (nr. 81.080):

GEBED

Goede stille Nacht, wil het nu omarmen.
Het ziet Uw schouders, naakt en frêle.
Uw jurk is blauwe zijde en verglijdt.
Goede, stille Nacht, heb met het erbarmen.

Geef het zachte weerschijn van de maan,
geef het wolken die gelaten drijven
in de kille lucht van uw bestaan,
kleedt dit naakte leven met uw Duister aan.

Goede stille Nacht, het wil de luister van uw leegte.
Het wil met U de werelden tot stilstand toe bewegen,
het wil in U de eigen taal niet meer verstaan.

Goede stille Nacht, het wil in U vergaan.
Dit kleine zwart krijgt grootsheid in Uw haven,
dit git wordt stil en zachter dan Uw naam.