Netgedichten

netgedicht (nr. 81.144):

Wereld Alzheimer Dag

Alsof de mist om mij heen niet weg wil trekken
sta jij volop in het zonlicht
Ik voel onze liefde en zie je vragend kijken
Het blijft onbedoeld stil

Al die mensen met verschillende gezichten
Al die vragen, ik weet geen antwoord
Mijn boosheid overvalt je
Het gaat niet meer zoals ik wil

Als de avond valt bij dageraad
vergeet mij dan niet, als ik jou..
Vergeet niet wie ik ben en wat ik kon
Als de zon ondergaat in mijn geheugen

blijf dan bij me en streel mijn wangen
Mijn hart weet alles
Vergeef me als ik je niet meer herken
Vertel me gewoon de waarheid en nooit een leugen

Laat me in mijn waarde blijven
als de nacht ons overvalt
Jij was en blijft altijd mijn licht
Mijn baken in de mist