Netgedichten

netgedicht (nr. 81.243):

De hemel, de hemel

Onze liefde vult de kamer
Het basso continuo van jouw stem
plooit zich en mengt zich
met de zang van de snaar
die jij in mij aanslaat, die
tot in de hemel weerklinkt
- de hemel, de hemel

Ik buig mijn takken mee
met jou, ik kabbel gedachten
aan jou overal over jou heen
ik drink het restje uit jouw beker
mijn lippen drukken waar de jouwe
mij nog kussen, in de hemel
- de hemel, de hemel

Buiten danst de storm
iets vrij, het rent weg
de hoek om, de nacht in
die wij laten wachten
We blijven nog hier
in het licht van de hemel
- de hemel, de hemel