Netgedichten

netgedicht (nr. 81.644):

Onrust

de nacht ligt naast me
het is wachten op de storm
er is een muur van regen
er is geruis, gehuil, gekraak
donder op zeg ik en het bliksemt

als ik diep in zijn ogen kijk
lees ik zijn ziel en zijn oude liefdes
hij leunt op me en rilt
we lijken twee stokoude mannen
ooit konden we drinken als Richard Burton
dansen als Michael Flatley
zingen als Angelo Branduardi

ik zweer dat ik de zee kan horen
ik proef het zout op huid en lippen
draag me en neem me mee
voordat de legers komen
het vuur is dood, het water slaapt
we zijn hier veilig maar ook wel moe
we houden de gele hesjes aan
het lijkt alsof we niet anders kunnen
en de lange nacht blijft altijd bij me