Netgedichten

netgedicht (nr. 81.933):

Jouw licht

Jouw licht

In het begin schiep God de aarde,
die dan nog in het donker ligt.
Totdat zijn machtig Woord verklaarde:
‘Er zij licht’; en toen was er licht..

En eeuwen later schrijft Johannes:
‘Nu is er een waarachtig Licht.
Komende is het in de wereld;
het Licht dat ieder mens verlicht.’

Elk mens, u, jij, werd ooit geboren.
Al 80 jaar terug wellicht.
Of 40 jaar of kort tevoren.
Als baby zag je ‘t levenslicht.

Je groeide op, werd groter, knapper
(knap van verstand of van gezicht).
Hoe prachtig is de mens geschapen!
Schitterend en stralend is jouw licht.

Je werd volwassen. En je leerde:
Dit mag. Dat moet. Je recht. Je plicht.
Goede tradities: elk jaar vier je
Kerstfeest, het feest van reddend Licht!

En eens - als ‘t zo heeft mogen wezen - :
Gods Geest heeft je verstand verlicht.
Je ging bewust geloven en je
wandelt met Jezus in het licht!

Leef dan blijmoedig naar Zijn wensen
dat jij zichtbaar mooi werk verricht.
‘Ere zij God’ roepen de mensen,
dankzij het schijnen van jouw LICHT.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Als eens je levenseinde opdaagt,
jouw daglicht voor het duister zwicht,
misschien dat je je angstig afvraagt:
verspreidde ik wel voldoende licht?

Als je vermoeid bent en beladen
dan spreekt Gods vriendelijk gezicht:
‘Uiteindelijk zijn niet jouw daden,
maar Mijn genade is jouw licht.’