Oud en nieuw, onvoltooid
De nacht wordt de dag.
Het oud wordt weer jong.
Een frons wordt een lach.
Een stap wordt een sprong.
Een jaar ouder is de tijd.
Een nieuw hoofdstuk in het boek.
De mens een stap voorwaarts schrijdt.
Een einde aan al het gezoek.
Maar waarom steeds weer voorwaarts kijken?
Sta eens stil en kijk weerom.
Laat wat eens was het heden verrijken.
Maak recht, wat was eens krom.
Schipper zijt gij van uw eigen boot.
Wandelaar van uw geboorte tot uw ... .
... Met oud en nieuw worden we ons weer eens bewust van het verloop van de tijd. Hoe het heden het verleden wordt en hoe wat was vorm geeft aan wat zal zijn. Die gedachte was de inspiratie voor dit gedicht. Er is bewust gekozen voor een mengeling van de 'oude' engelse en italiaanse sonnet-vormen naar een 'nieuwe', eigen sonnet-vorm. Ook is welbewust het laatste woord weggelaten, dat kan ieder zelf wel invullen, juist om het 'onvoltooid' zijn van de tijd maar ook je eigen leven te illustreren ...
Zie ook: https://www.facebook.com/gerlof101
Schrijver: Gerlof M. Lutter, 1 januari 2024
Geplaatst in de categorie: tijd
schrijdt voort
Zoals de ouden zeiden
'hora ruit'
En als je dat nog niet goed
had gehoord
Werd het gecombineerd met
'tempus fluit'
't Is ook te zien aan haargroei
bij die heren
Die niet voornemens zijn hun
baard te scheren!...