Netgedichten

netgedicht (nr. 82.096):

De vrije vogel

Vogel vliegt over
vrij van weerstand beneden
gaat zijn eigen weg

Als een uniek lichaam reist in het lege
uitgestrekte hemelsblauw waar de krachtige vleugels
zijn uitgerekt om verschillende lijnen en vormen te tekenen zodat
ze even lekker tussenuit glijdt, trekt, zweeft boven de mooie veranderlijke aarde.

Een landelijke omgeving met glooiende
heuvels, slingerende weggetjes of strakke vlakte met
prachtig getinte wolken reflecterend op het rustig kabbelend water
komen allemaal tevoorschijn die achteraf met een horizon weer zullen verdwijnen.

Dat ze op eenzame hoogte de koers blijft
volgen met een bestaan waarin zij gezelschap krijgt van
bruisende kruisende vogels terwijl dagen en nachten voorbijscheren
Daarbij leidt ze eigen leven vol overgave en zorg ver weg van alle drukte en hectiek.

Ik wou dat ik haar was daar zij uitdagend
dromen en wensen volgt door onvermoeibaar en met inzet
grenzen en lagen tijdens haar vlucht over te steken maar ook op zodanige
manier zich laat meestromen met een wind tot de uiteindelijke bestemming wordt bereikt.