Netgedichten

netgedicht (nr. 82.434):

Lentewind

Een frisse wind
blaast laatste restjes winter weg
waait nieuwe lente

Hoe ondernemend, open en
uitnodigend je steeds weer dagen kleurt met
stromingen die inspirerend zijn, aan het denken zetten, blik op
het leven verfrissen om me heen daar er altijd iets onverwachts gebeurt met jou.

Door jou kan ik vol overgave mijn
breekbare – en kwetsbare vleugels spreiden om
even omhoog te fladderen zelfs zweven in een stukje hemel waar
gevoelens meedrijven in lagen van heftigheid en intensiteit, een ontmoeting nabij.

Op welke wijze ik je klanken beleef
met het lichaam van waar einde nog niet in zicht is
tegelijk staan alle zintuigen open om menig verandering te omarmen
Genietmomentjes van kalmte en rust worden ervaren in wereld vol drukte en hectiek.

Dat er wederzijdse liefde tussen ons
bloeit, kan ik niet ontkennen want je biedt troost als
verdriet mij overweldigt en laat elk ongemak oplossen in het luchtledige
O prachtige lentewind, waar en wanneer je ook waait; ik zal je zachtheid nooit vergeten.