En de tijd - voor C.M.
Bij dageraad lees ik
in slow motion
jouw poëzie
Een grote muur kruipt
in het duister tot boven
het geruis van esdoornbladeren
Nog voor de dageraad
ruisen de kabels van de lift
in de verte knarst een spoorlijn
Vogels ruisen met
opschietende vleugels voorbij
en de dag, ach de dag
Op het binnenplein
jammert een muzikant
een vrouw staat voor de spiegel
Ze kleurt haar wenkbrauw zwart
een kind loopt over de grauwe weg
reusachtig, leeg en ijzig
En de tijd, ach de tijd huilt
23 maart 2024
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: tijd
Poëzie 3.0 met 4 stemmen 
105
105
Geef je reactie op deze inzending:
Met dit gedicht benader je qua ontroeringsgehalte,wat mij betreft toch, de prachtige eerste beweging van het vijftiende strijkkwartet 'Elegie' van Sjostakovitsj .In de partituur schrijft Sjostakovitsj dat 'Elegie' zo moet uitgevoerd worden,dat de vliegen in de lucht dood neervallen.Ik prijs C.M. gelukkig dat zijn poëzie je tot het schrijven van dit prachtig vijfsterrengedicht heeft weten te inspireren.
En wat de tijd betreft;ach,wie in de tijd leeft,in dageraad,dag en avond,in de huilende tijd,loopt op krukken;wie in de tijd leeft,verliest zichzelf;wie in de tijd leeft is alleen als hij alleen is;wie in de tijd leeft,ziet niet de volheid van het onthechtend niets,ziet niet het blauwe niets ...