Netgedichten

netgedicht (nr. 82.672):

Pasen

Pasen, Pasen,
groen en leven,
bloesems met de lucht verweven
die heel helder is en blauw,
zingend onder morgendauw
die de oude aarde drenkt
en aan alles adem schenkt.

Pasen, Pasen,
licht en vreugde
die ons trage hart verheugde
dat weer hopen kan en lacht,
op een nieuwe morgen wacht.
Onze God bleef Jezus trouw,
die slechts liefde geven wou.

Pasen, Pasen,
groen en leven,
Jezus werd voorgoed verheven -
vrouwen hebben 't ons verteld
zoals 't evangelie meldt;
laat ons in hun voetspoor gaan
dan breekt Gods Rijk bij ons aan.