vroegte
wij denken ons vrij, als
we dwalen door weer een
een uitnodiging te aanvaarden
om deze dag te boetseren
naar het model dat tot de avond leidt
met wat was in de handen
voelt de kilheid van de zwaartekracht
iets zachter aan, er is strijd in deze
achtergebleven tijd waar wonderen
weigeren zich te vertonen
langzaam trekt ontboezeming
een lijn rechtstreeks naar het hart
dat controversieel zich een eigen
bestaan heeft toegeëigend, doch
het globus gevoel wekt angst
in het telkens avontuurlijk
proces van ontstoorde ritme’s
en verbogen geboden die
nog nimmer iets van doen
hadden met de lineaire
mogelijkheden die tot
heden telkens werden
vermeden
Geplaatst in de categorie: filosofie
tijdens gespreksgroepen. Het vers mag daarom best wat harder zijn, Elze.
Waar je tegen bent, daar moet je niet mee conformeren.